Przedmiotem artykułu jest badanie (i) utrwalonej praktyki formułowania norm generalnych i abstrakcyjnych; (ii) treści oraz celowości ustawy H.R. 815 pod kątem metodologii konstrukcyjnej tekstu, która odeszła od reguły z pkt (i). Amerykańska ustawa jest przykładem rzadko spotykanego typu aktu prawnego, w którym bezpośrednio uznano podmiot prywatny (imiennie wskazany) za zagrożenie dla państwa. Niniejsze rozważania wskazują także na geopolityczne aspekty tworzenia prawa w sytuacji realnych zagrożeń, które biorą się z tego, że wrogie podmioty nadużywają wolności i praw konstytucyjnych państw, którym chcą szkodzić. Porównano również mechanizmy nakładania kar m.in. z prawa karnego oraz administracyjnego, które są stosowane obecnie w Polsce z regulacjami ustawy H.R. 815. W artykule wykorzystano metody: formalno-dogmatyczną, komparatystyczną oraz historyczną.