Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie stroju urzędowego sędziego. Cele autora to: po pierwsze, pokazanie możliwości pozytywnej argumentacji za jego wykorzy-staniem w perspektywie proponowanej przez estetykę codzienności oraz juryspru-dencję cnót oraz, po drugie, zarysowanie obszaru, gdzie możliwe jest zastoso wanie czwartego ujęcia estetyki prawa. Artykuł rozpoczyna się od analizy obecnej regu-lacji stroju urzędowego sędziego, wraz z propozycjami wysnuwanymi na gruncie nauki prawa w zakresie jej uzasadnienia. Następnie, w kolejnych częściach przed-stawione zostają założenia teoretyczne estetyki prawa, cnót sędziowskich oraz sposobu, w jaki moralność i estetyka łączą się w zakresie cnót. Na tej podstawie sformułowana zostaje możliwa argumentacja za korzystaniem z „tóg sędziowskich”. W ramach podsumowania zarysowane zostają wnioski z przedstawionych analiz oraz dalsze możliwe kroki dotyczące analizy stroju urzędowego sędziego.