Przedmiotem artykułu jest analiza z pomocą metody dogmatycznej zagadnienia z pogranicza prawa konstytucyjnego i europejskiego, jakim jest dopuszczalność członkostwa obywateli Unii Europejskiej w polskich partiach politycznych. Z jednej strony Trybunał Sprawiedliwości UE wywiódł z art. 22 Traktatu o funkcjonowaniu UE prawo obywateli Unii mających stałe miejsce zamieszkania w Polsce do członkostwa w polskich partiach politycznych. Z drugiej strony art. 11 ust. 1 Konstytucji RP definiuje partię polityczną jako zrzeszenie obywateli polskich działające w celu wpływania metodami demokratycznymi na kształtowanie polityki państwa. Autor poszukuje sposobu wykonania wyroku TSUE godzącego wymagania art. 22 TfUE oraz art. 11 ust. 1 Konstytucji.