Swetoniusz w swoich Vita divi Augusti przytoczył cztery terminy będące w użyciu w starożytnym Rzymie, a określające bankierów: argentarii, mensarii, nummularii oraz coactores argentarii. Historyk, opisując życie cesarza Augusta, przytaczał pogłoskę, że dziadek cesarza Augusta trudnił się działalnością lichwiarską. Jednakże we fragmentach autorstwa Swetoniusza opisującego genealogię Augusta został użyty termin argentarius, który niewątpliwie oznaczał bankiera prowadzącego w sposób profesjonalny swoje operacje na Forum lub w innym miejscu publicznym. Zatem przodkowie princepsa
prowadziliby wyspecjalizowaną działalność nadzorowaną ze strony urzędników i podlegającą specjalnym obowiązkom. O tym świadczy chociażby to, że ojciec Augusta Gajusz Oktawiusz cieszył się powszechnym poważaniem. Również niezamierzone porównanie przez Kasjusza z Parmy dziadka princepsa do mensarii czy nummularii może potwierdzać tezę, że nie był on ani wekslarzem, ani lichwiarzem. Także wśród przodków cesarzy, a dokładnie cesarza Wespazjana, znajdują się inni bankierzy określani jako coactores argentarii, których działalność była związana ze sprzedażą aukcyjną. Takim
właśnie bankierem był jego ojciec i dziadek. Swetoniusz znał zatem różne terminy używane w starożytnym Rzymie na określenie zawodu bankierskiego.