W artykule omówione są wybrane elementy prawnego modelu ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami w Polsce i Czechach. Celem autora jest przybliżenie tego zagadnienia czytelnikowi, co być może będzie przyczynkiem do podjęcia nauko-wej, międzynarodowej dyskusji na tym polu. Niemożliwe jest poruszenie wszystkich wątków związanych z ochroną powietrza w obu tych państwach, stąd też główna uwaga zostanie skupiona na wysuwającej się na pierwszy plan ochronie jakości powietrza i unikania jego zanieczyszczeń pochodzących z sektora bytowo--komunalnego, gdyż to ten wątek jest w Polsce najpoważniejszym problemem. Polski i czeski porządek prawny jako obszar badań zostały wybrane nieprzypad-kowo. Nawiązanie właśnie do czeskiego prawodawstwa autor uzasadnia bliskością geograficzną (sąsiedztwo z Polską, zanieczyszczenia mają charakter transgraniczny), podobnymi problemami (państwo postkomunistyczne), członkostwem w UE. Mimo tych ewidentnych podobieństw oba państwa radzą sobie z ochroną powie-trza w odmienny sposób. Artykuł będzie dotyczył zasadniczych instrumentów prawnej ochrony powietrza w obu państwach. Poszczególne instrumenty prawne zostaną opracowane w kolejnych publikacjach. W artykule wykorzystano metodę dogmatyczno-prawną oraz komparatystyczną.