Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic skła- dania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.