Celem artykułu jest analiza porównawcza dwóch typów randomizacji – egalitarnej (RE) i proporcjonalnej (RP) – jako metod podejmowania decyzji dystrybucyjnych. Zmierza ona do określenia warunków, w jakich dopuszczalne jest ich zastosowanie. W artykule bronione są następujące tezy: że racje sprawiedliwościowe za stosowaniem RE należy rozumieć szeroko (obejmując tym pojęciem nie tylko sytuacje indyferencji – równego spełniania kryterium podziału – ale także braku kryteriów podziału lub ich niewspółmierności) i że są one silniejsze niż racje utylitarystyczne; że z uwagi na konfl ikt między sprawiedliwością ex ante i ex post, który może przybrać ostrą postać tylko w kontekście RP, RP może być stosowana stosunkowo rzadko – wyłącznie w dwóch
sytuacjach: wielokrotnej powtarzalności dystrybucji i/lub zachodzenia niewielkiej różnicy w roszczeniach kandydatów do danego dobra/ciężaru. W artykule wskazuje się także na inne różnice między RP i RE, między innymi taką, że RP musi mieć zawsze charakter statystyczny, natomiast RE może mieć niekiedy charakter epistemiczny, oraz zwraca się uwagę na to, że w pewnych sytuacjach (np. w tzw. Number Problem) mogą pojawić się wątpliwości, czy należy zastosować RE, czy RP, i ich zastosowanie może okazać się równoważne.