W ostatnim czasie platformy internetowe, m.in. Uber, Bolt, Free Now, dokonały rewolucji na rynku usług transportowych. Przełamały dotychczasową liniową strukturę, powstającą między kierowcą a pasażerem, stając się trzecim elementem na drodze do zawarcia umowy, niekiedy w daleki sposób ingerującym w treść czynności prawnej, sposób komunikacji stron czy ilość informacji, które o sobie uzyskują.
W niniejszym artykule zbadany został status prawny platform internetowych w ramach trójkątnego modelu stosunków prawnych na przykładzie platform uczestniczących w zawieraniu umów o usługi transportowe. W szczególności została podjęta próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje możliwość przypisania operatorowi platformy internetowej odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy zawartej z udziałem platformy, a jeśli tak, to przy spełnieniu jakich przesłanek oraz jakie okoliczności mogą spowodować zwolnienie z takiej odpowiedzialności. Rozstrzygnięcie niniejszej kwestii ma kluczowe znaczenie dla skuteczności dochodzenia roszczeń oraz realizacji praw przez podmioty zawierające umowę.
W celu znalezienia rozwiązania powyższych problemów autorka przeanalizowała krajowe i unijne akty prawne, orzecznictwo (m.in. wyrok TSUE z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt: C-434/15) oraz regulaminy wiodących platform internetowych kojarzących ze sobą kierowców i pasażerów.