Turecka partia rządząca, AKP (Partia Sprawiedliwości i Rozwoju), popełniła błąd ex post, zmieniając ordynację wyborczą przed wyborami parlamentarnymi w 2018 roku. Motywacją do przeprowadzenia wyborów była obawa AKP, że jej koalicjant – MHP (Partia Narodowego Działania) – nie przekroczy progu 10%. Nowe zasady dotyczące blokowania list wyborczych (apparentement) pozwoliły partiom na zawieranie bloków wyborczych, a całkowita liczba głosów oddanych na blok była wykorzystana do sprawdzenia, czy partia osiągnęła próg wyborczy. Niespodziewanie MHP udało się osiągnąć ten próg, podczas gdy partii opozycyjnej İP (Dobrej Partii) – już nie. Głosy na İP jednak nie przepadły, jak stałoby się w przypadku poprzedniej ordynacji. W efekcie AKP utraciła większość parlamentarną, ponieważ liczba przyznanych jej mandatów spadła poniżej 50%. Natomiast dawna ordynacja zagwarantowałaby AKP większość. Oszacowania liczby mandatów dokonano przy pomocy czterech alternatywnych scenariuszy; ponadto wskazano wszystkie partie, które popełniły błędy ex post w głosowaniu nad reformą wyborczą, oraz oceniono polityczne konsekwencje tej reformy.