Wśród recypowanych instytucji prawa rzymskiego, których historyczna ewolucja w ramach ius commune jest wyjątkowo interesująca, wskazać należy zagadnienia związane ze sposobem rozdziału szkód powstałych na skutek wyrzucenia ze statku części ładunku ze względu na ryzyko jego zatonięcia wynikające z przeciążenia. Zebrane w tytule De lege Rhodia de iactu rozważania prawników rzymskim były już przedmiotem twórczej interpretacji średniowiecznych prawników. Szczególnie znacząca wydaje się tutaj rola przedstawicieli szkoły glosatorów, stanowiąc istotny wkład w rozwój europejskiej nauki prawa późniejszych stuleci. W czasach nowożytnych innowacje wprowadzone przez przedstawicieli wspomnianej szkoły postrzegano jako communis opinio doctorum i stosowano w praktyce orzeczniczej Sądu Kameralnego Rzeszy. Celem ich była naprawa wszelkiej szkody, która poniesiona została w interesie wspólnym lub cudzym, co przełożyło się na treść ABGB oraz polskiego Kodeksu Cywilnego oraz norm prawa rzymsko-holenderskiego.