Problemy rosyjskiej transformacji wynikają z modelu polityki przyjętej przez dyrektora nadzoru finansowego, którym w tym przypadku jest Centralny Bank Rosji (CBR). Polityka CBR jest przestarzała i zakorzeniona w latach 90. XX wieku, co nie przystaje do potrzeb obecnych warunków gospodarczych. Warunki te są specyficzne dla Rosji i zasługują na miano „małej zimnej wojny”. CBR kontynuuje politykę liberalizacji w oparciu o zapożyczone z Zachodu pojęcia, których sednem jest całkowita liberalizacja przepływów
waluty międzynarodowej – kosztem ochrony rynku krajowego przed międzynarodowym
kapitałem spekulacyjnym i za cenę wypływu kapitału z Rosji. Jednocześnie polityka ta zniechęca do długoterminowych inwestycji krajowych.