Przedmiotem artykułu jest analiza kompetencji gruzińskiego Trybunału Konstytucyjnego do badania konstytucyjności orzecznictwa sądów powszechnych. Trybunał Konstytucyjny dokonuje kontroli głównie następczej i abstrakcyjnej, przede wszystkim rozstrzyga o konstytucyjności aktów normatywnych. W większości przypadków dotyczy to zgodności aktów normatywnych z drugim rozdziałem Konstytucji Gruzji, gwarantującym podstawowe prawa i wolności jednostki. Ostatnio Obrońca Publiczny (odpowiednik Rzecznika Praw Obywatelskich) wystąpił z inicjatywą upoważnienia Trybunału Konstytucyjnego do badania konstytucyjności orzeczeń sądów ostatniej instancji. Na korzyść takiego upoważnienia przemawia wiele czynników. Przede wszystkim Trybunał Konstytucyjny stanie się sądem ostatniej instancji w rozumieniu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, co pociągnie za sobą zmniejszenie liczby wniosków przeciwko Gruzji. Wymagać to będzie mniejszych nakładów finansowych niż w przypadku składania wniosków do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, a ostateczne decyzje zostaną
szybciej podjęte. W związku z tym nowe uprawnienie Trybunału Konstytucyjnego może stanowić bardziej skuteczny mechanizm ochrony praw człowieka. Jakkolwiek nowe uprawnienie Trybunału pozwala na ingerencję w kompetencje sądu powszechnego, to generalnie inicjatywa rzecznika powinna być oceniona pozytywnie.