W artykule przedstawiono literacką wizję „mocy medycyny”, naszkicowaną przez Aldousa Huxleya w książce Nowy Wspaniały Świat. Huxley stworzył futurystyczny obraz społeczeństwa, które osiąga stan pełnej organizacji i kontroli ludzkiej prokreacji. W świecie Huxleya ludzie rodzą się w wyniku zapłodnienia in vitro i klonowania. Selekcja genetyczna umożliwia „projektowanie” ciał ludzkich, tak by uzyskać pożądane cechy charakteru i wyglądu, zaś osiągnięcie powszechnego szczęścia staje się możliwe dzięki odpowiednim farmaceutykom. Przewidziane przez Huxleya techniki sztucznej prokreacji i genetyki reprodukcyjnej stały się rzeczywistością w XXI w., implikując wiele dylematów moralnych i prawnych. W bioetycznej dyskusji wyłaniają się pytania dotyczące konsekwencji korzystania z nowych technologii genetycznych i granic prawnych eksperymentów medycznych na ludziach.