Artykuł podejmuje problematykę funkcjonowania jednego z organów doradczych centralnych organów administracji rządowej, tj. Rady do spraw Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Radiologicznej działającej przy Prezesie Państwowej Agencji Atomistyki, naczelnym organie dozoru jądrowego w Polsce, właściwym w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej określonym ustawą Pr. atm. Artykuł przedstawia założenia funkcjonowania Rady jako organu doradczego organu dozoru jądrowego w oparciu o prawo międzynarodowe i europejskie oraz poglądy doktryny prawa energii jądrowej. Ważną rolę w odniesieniu do Rady spełniają akty soft law, w szczególności tzw. standardy bezpieczeństwa Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA safety standards). Mimo że nie mają mocy wiążącej, stanowią wartościowy i obszerny zbiór zaleceń wspomagających działalność prawodawczą na poziomie regionalnym i krajowym. Celem opracowania jest również krytyczna analiza nowelizacji Prawa atomowego (Pr. atm.) z 2016 r. w części odnoszącej się do zmian przeprowadzonych w zakresie sposobu kształtowania składu Rady. Spowodowały one utratę jednego z najważniejszych atrybutów Rady, tj. niezależności w zakresie procesu decyzyjnego oraz pozbawiła Prezesa PAA (organ decyzyjny) wpływu na kształtowanie jej składu. Wprowadzone zmiany należy odczytywać jako jednoznaczne zaprzeczenie ratio legis powołania Rady oraz znaczący krok wstecz w odniesieniu do dotychczasowej praktyki oraz trendów legislacyjnych ostatnich lat. Autor postuluje przywrócenie poprzednich rozwiązań prawnych, jako tych, które pozwolą Radzie, organowi doradczemu, pełnić swoją funkcje we właściwy sposób, realnie wspomagając organ decyzyjny, na którego rzecz działa.