Problematyka praworządności jako kryterium działania organów administracji publicznej nie była dotychczas przedmiotem szerszej refleksji doktryny. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest prawdopodobnie dosyć oszczędne odwoływanie się przez organy administracji publicznej do praworządności jako podstawy swoich rozstrzygnięć. Tymczasem obowiązek nałożony na organy w art. 7 k.p.a. traktować należy jako jedną z zasadniczych powinności tychże w toczącym się postępowaniu administracyjnym. Niniejsze opracowanie skupia się na zasygnalizowaniu jedynie niektórych problemów związanych z pojęciem praworządności na gruncie ogólnej procedury administracyjnej, wskazując na niejednoznaczność tego zwrotu i zwią zane z tym jego różnorodne rozumienie. Wnioski traktować należy jako zaproszenie do dyskusji nad tym niewątpliwie złożonym zagadnieniem.