Punktem wyjściowym rozważań autorki jest teza, że mimo częstych zmian przepisów polskie prawo karne nie zapewnia dzieciom wystarczającej ochrony przed ich wykorzystaniem seksualnym w cyberprzestrzeni. Ustawodawca w ogóle nie przewidział możliwości występowania pewnych zachowań, do których dochodzi w cyberprzestrzeni, a z kolei tam, gdzie taką możliwość przewiduje, zakres ochrony prawnej nie jest wystarczający. Publikacja całościowo i szczegółowo analizuje i omawia zagadnienie przestępstw seksualnego wykorzystania dziecka z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych, przy czym autorka dokonuje dogłębnej oceny zakresu ochrony zapewnianej de lege lata dziecku przez polskie prawo karne w tym zakresie. Ponadto wskazuje rozwiązania de lege ferenda w obszarach, które jej zdaniem wymagają zmian.