W klasycznym podziale prywatyzacji zadań państwa przyjętym w polskiej nauce prawa wyróżniono jej dwa rodzaje: 1) prywatyzację sensu stricto i 2) prywatyzację sensu largo. Pierwsza oznacza całkowite wycofanie się z danej dziedziny aktywności przez państwo, druga – zlecenie realizacji zadań państwa podmiotom niepublicznym, przy zachowaniu roli państwa jako organizatora oraz odpowiedzialności państwa za działania podmiotów prywatnych i realizację zadań. Można jednak w praktyce obrotu odnotować przypadki, w których państwo zasadniczo wykonuje swoje zadania, a jedynie określone funkcje są przekazywane podmiotom prywatnym. Możliwe jest postawienie pytania, czy w takim przypadku mamy do czynienia z prywatyzacją zadań państwa, a jeśli tak, czy przyjmowana aktualnie typologia rodzajów prywatyzacji jest wystarczająca do opisania form, jakie przyjmuje prywatyzacja w chwili obecnej. Zdaniem autora typologię należy uzupełnić o kategorię outsourcingu, która również mieści się w zbiorze działań państwa, a którą można określić jako prywatyzację, a jednocześnie nie jest ani prywatyzacją sensu stricto, ani też sensu largo.