Artykuł koncentruje się na normatywnym, instytucjonalnym i operacyjnym projekcie Unii Europejskiej jako obszarze, w którym znaczna część bezpieczeństwa wewnętrznego jest zapewniana właśnie przez najnowsze technologie i wielkoskalowe systemy informacyjne. Następnie przechodzi się do analizy wyzwań prawnych wynikających z tworzenia systemu tzw. inteligentnych granic (ang. smart borders), tj. granic opartych na zautomatyzowanej kontroli granicznej oraz interoperacyjności wszystkich wielkoskalowych systemów informatycznych.
W artykule stawia się dwa zasadnicze pytania badawcze. Po pierwsze, jak te
nowe zjawiska wpływają na skuteczne zarządzanie granicami zewnętrznymi w UE? Po drugie, czy istniejące unijne ramy prawne mogą udźwignąć tę zmiany? Wydaje się bowiem, iż dążenie do zapewnienia interoperacyjności może wywołać napięcia leżące u podstaw budowy i realizacji przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE (dalej: PWBiS) – im bardziej interoperacyjne będą systemy informatyczne Unii, tym mniej spójny może być z nimi unijny porządek prawny.