Celem artykułu jest wskazanie wybranych, potencjalnych i pożądanych konsekwencji utworzenia szkół doktorskich dla kształcenia doktorantów w zakresie nauk prawnych, ze szczególnym uwzględnieniem interdyscyplinarnego charakteru tych szkół. Praca dotyczy polskiego porządku prawnego. W artykule stawia się tezę, że szkoły doktorskie mają szanse przynieść kształceniu przyszłych doktorów prawa korzyści wynikające zwłaszcza z ich interdyscyplinarnego charakteru,
a więc kształcenia doktorantów wespół z przedstawicielami innych dyscyplin naukowych. Wskazuje się także na szanse i zagrożenia płynące z nowej formy kształcenia doktorantów, w tym wynikające z przyjęcia przez niektóre uczelnie rozwiązań pozornych w zakresie interdyscyplinarności. Artykuł ma charakter oryginalny, tematyka ta nie była dotychczas przedmiotem innych opracowań naukowych,
a przy tym dotyczy nowej prawnej formy kształcenia doktorantów, jaką są szkoły doktorskie, funkcjonujące począwszy od roku akademickiego 2019/2020. Tezy przedstawione w artykule mogą być istotne dla nauki oraz praktyki kształcenia doktorów prawa w polskich uczelniach i instytutach badawczych.