Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
Zasada wyłączności ustawy w kontekście pojęcia nowej substancji psychoaktywnej będącej znamieniem czynu zabronionego – kilka ogólnych uwag natury konstytucyjnej
Wyższa Szkoła Prawa i Administracji Rzeszowska Szkoła Wyższa
Abstrakt
Prezentowany artykuł przedstawia problematykę związaną ze sposobem definiowania nowej substancji psychoaktywnej. Definicja, częściowo zawarta w przepisach ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r., w zakresie dookreślenia znamienia typu czynu zabronionego odsyła do regulacji podustawowych – rozporządzenia ministra zdrowia. Taki sposób definiowania znamion czynu zabronionego budzi wątpliwości natury konstytucyjnej z punktu widzenia zasady wyłączności ustawy oraz powiązanych ze sobą zasad:
1) zasady państwa prawnego wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP poprzez nieprzestrzeganie wymogu zasady prawidłowej legislacji,
2) zasady nullum crimen sine lege certa wynikającej z art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, godząc w funkcję gwarancyjną prawa karnego poprzez naruszenie dyrektywy ustawowej
wyłączności oraz ustawowej określoności czynu,
3) zasady trójpodziału władzy wynikającej z art. 10 Konstytucji RP poprzez oddanie w ręce władzy wykonawczej kompetencji władzy ustawodawczej,
4) zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w zakresie podstaw i zakresu dopuszczalnego ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności i sposobu ich ograniczania.
