W świecie, w którym paradygmat edukacyjny i myślenie o całożyciowej edukacji trwale wpisały się w realia kształcenia, poszukuje się coraz doskonalszych metod wspierających rozwój jednostek. W niniejszym artykule autorka podejmuje pogłębioną refleksją nad obszarem praktyki coachingu. Bazuje na analizie dokonanej w ramach metody studium przypadku, stawiając sobie za cel dążenie do wyjaśnienia i opisu przebiegu procesu doskonalenia kompetencji zawodowych. Uzyskane wyniki pokazują proces przemiany jednostki wg koncepcji „stawania się” i budowania nowej definicji siebie w trzech, precyzyjnie określonych krokach.