Celem artykułu jest analiza tego, na ile kwestia ochrony danych osobowych jest istotna w procedurze prowadzenia sporu zbiorowego. Dla poczynienia ustaleń w tej materii zastosowano przede wszystkim metodę dogmatycznoprawną, a analizie poddano w pierwszym rzędzie przepisy ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych oraz RODO. Poczynione ustalenia prowadzą do wniosku, że pomimo iż sam spór ma charakter zbiorowy, to w trakcie jego prowadzenia obie strony (zarówno związkowa, jak i pracodawcza) dokonują przetwarzania szeregu danych osobowych. Ze względu na specyfikę tej procedury, a także fakt, że ustawa zasadniczo tworzona była przed wejściem w życie RODO i nie była nowelizowana pod kątem uwzględnienia szeroko pojętych wymogów warunkujących prawidłowość przetwarzania danych, konieczne jest opieranie się na generalnych zasadach wynikających z RODO, a pewnym wyznacznikiem mogą być opinie wydawane przez UODO. Doniosłość praktyczna poruszanej tematyki i jej znaczenie dla partnerów społecznych realizujących swoje konstytucyjne prawo do prowadzenia sporów zbiorowych w pełni uzasadniają prowadzenie dalszych badań w tym kierunku i docierania z poczynionymi ustaleniami do różnych grup odbiorców (poza wska-zanymi partnerami społecznymi także przedstawicieli judykatury oraz nauki).