Minęło ponad półtora roku, odkąd praca zdalna stała się koniecznością wprowadzoną przez
wiele firm na całym świecie w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19.
Słowo „konieczność” jest tu kluczowe, ponieważ prawdopodobnie, gdyby nie wybuch globalnej pandemii, system pracy, nauki i wielu spotkań nigdy nie doświadczyłby tak gwałtownej transformacji cyfrowej. Autorka skupia się na porównaniu istniejących teorii zdalnego zarządzania z rzeczywistością podczas masowej izolacji społecznej. Aby zbadać to zjawisko, przeprowadza badania jakościowe w formie studiów przypadków w zaciszu domów pracowników wiedzy. Głównymi rezultatami pracy jest stworzenie nowego modelu balansu między życiem zawodowym a prywatnym opartym na pracy zdalnej, który może być stosowany tylko podczas ograniczeń sanitarnych, dalsze zalecenia dotyczące wdrażania procedur zdalnych oraz ogólne wyzwania stojące przed pracownikami zdalnymi. Niniejszy artykuł jest podsumowaniem miesięcy pracy w dążeniu do zrozumienia, jak istniejące teorie zdalnego zarządzania mogą być przekształcone w praktyczne, skoncentrowane na jednostce działania.