Dominujący pogląd zakłada, że możliwa jest odpowiedzialność karna osoby, która bez wiedzy współmałżonka zbywa rzecz ruchomą wchodzącą w skład małżeńskiej wspólności majątkowej. Pogląd ten jest nieprawidłowy. W rzeczywistości omawiana kategoria zachowań jest dopuszczalna przez regulacje prawa cywilnego, bowiem podstawy funkcjonowania zarządu majątkiem wspólnym oparte są na zasadzie samodzielności. Dlatego też zachowania takie nie powinny być uznawane za bezprawne. Co więcej, czyny takie nie realizują znamion typu przywłaszczenia, zarówno przedmiotowych, jak i podmiotowych. Jednak nawet gdyby przyjąć prawidłowość wyrażanego powszechnie poglądu, to nadal nie powinno dochodzić do skazywania działającego w określony sposób współmałżonka. Prawo karne oparte jest bowiem na zasadzie subsydiarności, a prawo cywilne zapewnia odpowiednie mechanizmy reagowania na nienależyte sprawowanie zarządu majątkiem wspólnym.