Niniejszy tekst jest głosem w dyskusji nad stanem edukacji prawniczej w Polsce. Autorka nawiązuje zwłaszcza do artykułu A. Czarnoty M. Paździory i M. Stambulskiego, dotyczącego ukrytego programu w edukacji prawniczej, opisuje sytuację zastaną oraz przedstawia propozycje zmian, jakie należałoby wprowadzić w programach studiów prawniczych oraz w metodach nauczania przyszłych prawników. Na wybranych przykładach wskazuje, w jaki sposób można przeciwstawić się dominacji dataizmu w nauczaniu uniwersyteckim na wydziałach prawa w Polsce oraz kształcić jednocześnie zarówno kompetentnych prawników, jak i świadomych obywateli.