Tekst stanowi kontekstową analizę myśli dotyczących edukacji ogólnej dwóch współczesnych filozofów – Alana Blooma i Marthy Nussbaum – oraz omawia możliwość praktycznej ich realizacji na gruncie polskiej edukacji prawniczej. Stanowi zatem jednocześnie konstruktywną krytykę dzisiejszego kształcenia prawników. Autorka przybliża poglądy konserwatywnego Alana Blooma zawarte w książce Umysł zamknięty – o tym, jak amerykańskie szkolnictwo wyższe zawiodło demokrację i zubożyło dusze dzisiejszych studentów i konfrontuje je następnie z nowoczesną myślą Marthy Nussbaum, ujętą przede wszystkim w W trosce o człowieczeństwo – klasyczna obrona reformy kształcenia ogólnego. Kontekstem dla prowadzonych rozważań jest edukacja ogólna oraz prawnicza w Polsce. Analizie poddawana jest możliwość praktycznej realizacji postulatów obojga filozofów. Ponadto wskazane są istniejące już rozwiązania, stanowiące odzwierciedlenie prezentowanych idei. Na podstawie ogólnych rozważań formułowane są konkretne postulaty możliwe do wcielenia w życie w polskiej edukacji prawniczej. Ponadto oceniane są możliwe konsekwencje każdego z nich.