Celem artykułu jest zbadanie źródeł i analiza skutków jednego ze sposobów manipulacji w mediach informacją o prawie, tj. zjawiska „wciskaniu kitu” (mówienia bzdur, przekazywaniu pseudo-informacji) o prawie i jego działaniu. Wypowiedź
językowa polegająca na „wciskaniu kitu” to chwyt erystyczny w komunikacji
pisemnej bądź ustnej wyrażona przez nadawcę w konkretnym otoczeniu, której
celem jest przekonanie odbiorcy (audytorium), że jest tak a tak oraz stworzenie
wrażenia bycia profesjonalistą i zamaskowanie tego, że nadawcy jest obojętne, jak
jest w rzeczywistości. „Wciskający kit” nie stara się, aby jego wkład w konwersację
był rzeczowy; mówi cokolwiek, bez przekonania o prawdzie; mówi to, do stwierdzenia czego nie ma dostatecznych podstaw. To zjawisko jest ważnym czynnikiem utrudniającym budowę prestiżu prawa (także w Polsce). Bez zadbania o organizację profesjonalnej komunikacji na temat prawa od profesjonalistów do obywateli – manipulacja informacjami o prawie będzie powodowała trwałe szkody w świadomości prawnej. Autorka porównuje ten chwyt erystyczny z wypowiedziami
zawierającymi kłamstwa, podaje przykłady „wciskania kitu” o prawie przez polityków i dziennikarzy, zajmuje się okolicznościami i skutkami tego zjawiska.