Celem artykułu jest spojrzenie na coacha przez pryzmat dwóch konstruktów psychologicznych: osobowości i dobrostanu. Osobowość od wielu lat stanowi przedmiot rozważań związanych z funkcjonowaniem zawodowym, natomiast dobrostan jest pojęciem eksplorowanym przez psychologię pozytywną i jednocześnie istotnym obszarem dążeń i zainteresowań coachingu. Jedną ze stron zaangażowanych w proces coachingu jest coach. Artykuł stanowi teoretyczne rozważania dotyczące tego, czy, a jeśli tak, to jakie cechy osobowości mogą predysponować osobę do pracy w zawodzie coacha. Innymi słowy, jakie cechy osobowości i dobrostanu mogą powodować, że współpraca z coachem będzie pozytywną aktywnością oraz skutecznym oddziaływaniem.