Prokuratura jako instytucja prawna zajmuje niezastąpione miejsce w systemie organów państwowych. Co do zasady prokuratury reprezentują interes publiczny w postępowaniu sądowym, w którym mają pełny status procesowy strony. Jednak lata autorytarnych reżimów, czy to nazizmu, czy komunizmu, przekształciły niezależne organy prokuratury istniejące na terenie Słowacji i Czech w organy chroniące przede wszystkim reżim i prześladujące wszystkie osoby nieprzestrzegające zasad tego reżimu. Dopiero po upadku komunizmu w 1989 r. nastąpiła zmiana, a mianowicie powrót do pierwotnej misji prokuratury – samodzielnej ochrony prawa w państwie. Jednak po podziale federacji czechosłowackiej w 1993 r. wielość opinii na temat charakteru prokuratury zaowocowały powstaniem dwóch stosunkowo różnych modeli prokuratury – modelu prokuratúra na Słowacji oraz modelu
státní zastupitelství w Republice Czeskiej. Z tego powodu autor niniejszego opracowania
zajmuje się konstytucyjnym statusem prokuratury w Czechach i na Słowacji. Analizuje on prokuraturę jako instytucję konstytucyjną w zakresie ogólnym, a następnie przy pomocy analizy porównawczej skupia się na regulacji konstytucyjnej słowackiej i czeskiej prokuratury. Końcowe części tekstu zawierają krótką ocenę aktualnego stanu prawnego oraz kilka możliwych rozważań de constitutione ferenda.