Mediacja w procedurze administracyjnej jest nową instytucją, dającą szansę na bardziej przyjazne postrzeganie administracji publicznej, ale stwarzającą też wiele wątpliwości. Wynikają one przede wszystkim z charakteru władztwa administracyjnego organów administracji, ale nie tylko. Jako barierę wskazuje się bowiem także zasadę praworządności i prawdy obiektywnej oraz zasadę dobrowolności mediacji, która może zostać wykorzystana w niewłaściwy sposób, sprzeczny z założeniami ustawodawcy.
Jak wynika z analizy tytułowego zagadnienia, w postępowaniu administracyjnym jest miejsce na mediację. Jednak to, czy spełni ona pokładane w niej nadzieje, zależy w dużej mierze od postawy stron i organów administracji, a właściwie jej pracowników, dla których mediacja stanowi niewątpliwie wyzwanie nie tylko w płaszczyźnie procesowej, ale również mentalnościowej.
Wprowadzenie mediacji do k.p.a. należy ocenić pozytywnie przede wszystkim w odniesieniu do realizacji zasady wzbudzania zaufania obywateli do władzy publicznej. Mediacja może też stanowić skuteczny instrument eliminowania konfliktów w administracji, a przez to również przyczynić się do ograniczenia liczby spraw wymagających rozpatrzenia przez sądy administracyjne.
Ważne jednak, aby stworzona szansa została właściwie wykorzystana i aby nastąpiła dalsza transformacja charakteru administracji z władczej na mediacyjną, bardziej przyjazną podmiotom administrowanym. Jest to trend nie tylko polskiego ustawodawstwa, lecz także innych państw, za którym powinniśmy podążać.