W związku z wprowadzeniem ograniczenia odpowiedzialności karnej lekarzy za działania podejmowane w celu rozpoznawania lub leczenia COVID-19 na mocy art. 24 ustawy z 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 pojawiły się liczne wątpliwości – zarówno lekarzy, jak i samych pacjentów – co do możliwości dochodzenia swoich roszczeń w zakresie wystąpienia potencjalnego błędu medycznego. Ustawa nie określa jasnych granic odpowiedzialności, jak również nie zawiera definicji legalnej pojęcia „działania w szczególnych okolicznościach”. Artykuł dotyczy wyjaśnienia konstrukcji klauzuli i zestawia ją z konstrukcją kontratypów. Ma na celu zwrócenie uwagi na zmiany, jakie pociąga za sobą jej wprowadzenie. Ponadto autorka podejmuje próbę zdefiniowania pojęcia „rażącego niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach”. W dalszej części ocenia wpływ klauzuli dobrego samarytanina na odpowiedzialność przy błędzie diagnostycznym, terapeutycznym, technicznym, organizacyjnym, informacyjnym, jak również błędzie rokowania.